www.poradnikzdrowotny.fora.pl

bioenergoterapeuta

Niewinne z pozoru doświadczenia radiestezyjne nie są dla organizmu obojętne. A zatem pierwszą rzeczą o którą powinniśmy zadbać jest nasze własne bezpieczeństwo.Zwłaszcza chodzenie z różdżką wyczerpuje i nie powinno trwać dłużej niż 15-20 minut. Potem należy trochę odpocząć i się odprężyć , najlepiej w miejscu które napełni nas życiodajna porcją energii a więc w miejscu do regeneracji . Tego miejsca szukamy zaraz po wejściu na teren do badania, zadając różdżce lub wahadełku zadanie wyszukania promieniowania które pozwoli nam zregenerować siły .Tego typu działanie powinno wejść nam w krew tak żebyśmy zaczęli wykonywać je automatycznie . Tak samo jeśli przy doświadczeniach z wahadłem poczujemy najlżejsze zmęczenie, trzeba natychmiast przestać i udać się w miejsce przeznaczone do odpoczynku i regeneracji sił.
Nie ćwiczmy również przy złym samopoczuciu, spowodowanym pogodą lub chorobą. Wyjątkowo źle może nam się tu przysłużyć alkohol.
W ogóle nie ćwiczmy „na siłę”. To ma być przyjemność i satysfakcja z osiąganych wyników, a nie udręka.

bioenergoterapeuta

Co jeszcze może nam przeszkadzać
Przede wszystkim niepotrzebni gapie: doświadczenie powinniśmy wykonywać w skupieniu, o które trudno przed licznym audytorium, zwłaszcza chichoczącym i oczekującym na nasze niepowodzenie. Wystrzegajmy się zatem - przynajmniej na początku, doświadczeń na pokaz. Nie każdy pojmie, że człowiek i tu jest omylny. Ośmieszanie może nas speszyć i zahamować rozwój naszych umiejętności.
Ale i gdy jesteśmy sami, nie zawsze łatwo się skupić. Jeśli wykonywanie doświadczeń zechcemy połączyć z wpatrywaniem się kątem oka w telewizor i nasłuchiwaniem czajnika z kuchni - nie obarczajmy przyrządów winą za złe wyniki.
Nie zrażajmy się także początkowymi niepowodzeniami. Nie świadczą one o braku zdolności, a tylko o braku wprawy lub o „błędzie w sztuce”. Umiejętności różdżkarskie są bardzo kapryśne i delikatne – pomyłki zdarzają się doświadczonym radiestetom, którzy często dlatego wolą sprawdzać się nawzajem.

bioenergoterapeuta

przydałaby się także odrobina etyki a więc :
Nie popadajmy w euforię po pierwszym zakręceniu się wahadła. To jeszcze nie znaczy, że staliśmy się mistrzami i możemy iść „zbawiać” świat. Pamiętajmy, że inni mogą się zanadto przejąć naszymi wynikami, nie zastanowiwszy się nawet, czy są one cokolwiek warte. Zbytnia pewność siebie jest tu, co najmniej nie wskazana: dość już złego narobili nieodpowiedzialni pseudo-radiesteci.
Radiestezja ma służyć d o b r u człowieka. Jakiekolwiek próby nieetycznego jej wykorzystania to nieuchronna blokada dopiero co rozbudzonych zdolności. Nie dajmy się również wciągnąć w typowe gierki niedowiarków ,czy też wykorzystywanie tego niezwykłego daru do szkodzenia ludziom .Takie działąnie i tak w przyszłości zwróci się przeciwko nam samym , w myśl przysłowia co zasiejesz to zbierzesz ,będzie jednak kilkakrotnie zwiększone według zasad energii że wszystko wraca zwielokrotnione ....To takie proste? –może ktoś powiedzieć. Rzeczywiście, z opisu wygląda to wszystko prosto. Równie prosto można by jednak napisać na przykład o prowadzeniu samochodu, który jest przecież połączeniem kilku nieskomplikowanych czynności. Ale czy ktoś spróbowałby po takiej „instrukcji” siadać od razu za kierownicą? Dopiero wtedy zobaczyliby „jakie to proste”.
Podobnie i tu. W radiestezji, która nie kończy się oczywiście na opisach tu - w końcu zupełnie elementarnych sprawach, czeka na nas wiele tajemnic i niespodzianek. Odkrywanie ich - to jednocześnie lepsze poznawanie samego siebie i otaczającego nas świata. Jeżeli radiestezją interesujemy się naprawdę, a nie przelotnie - uprawianie je przyniesie nam wiele radości i satysfakcji. Napisz jak Ci idzie !!!