www.poradnikzdrowotny.fora.pl

bioenergoterapeuta

Wydolność fizyczna to zdolność do wykonywania aktywności fizycznej, którą jest
każda aktywność ruchowa ciała z udziałem mięśni szkieletowych powodująca
wydatek energetyczny wyższy niż w spoczynku. Wydolność fizyczna oznacza
zdolność do wykonywania ciężkich lub długotrwałych wysiłków fizycznych bez
szybko narastającego zmęczenia. Rzeczywistą miarą wydolności fizycznej jest czas
wykonywania wysiłków o określonej stałej lub zwiększającej się intensywności jak
jazda na cykloergometrze lub chód na bieżni, do całkowitego wyczerpania.
Wydolność fizyczną określają różne czynniki , w tym: wydolność krążeniowooddechowa
, siła i wytrzymałość mięśniowa, skład ciała i inne. Miarą wydolności
fizycznej jest wielkość maksymalnego pochłaniania tlenu ( VO2 max) , czyli pułap
tlenowy. Innym wskaźnikiem jest PWC 170. PWC 170 jest to obciążenie, przy
którym częstość skurczów serca stabilizuje się na poziomie 170/min. Wielkość tego
obciążenia można zmierzyć np.podczas wysiłków wykonywanych na
cykloergometrze lub wyznaczyć z liniowej zależności między częstością skurczów
serca osiąganą w okresie równowagi a obciążeniem. Wielkość PWC 170 odpowiada
80% obciążenia maksymalnego. Wielkość PWC 170 i V02 max są ze sobą wysoko
skorelowane. Oznaczanie wielkości PWC 170 i pośredni pomiar VO2 max oparte są
na tym samym założeniu, czyli liniowej zależności między częstością skurczów serca
w czasie wysiłków a wielkością obciążenia ( pochłaniania tlenu ) Różnica polega na
tym, że w przypadku PWC 170 wyznacza się wielkość obciążenia, przy którym
częstość skurczów serca osiąga 170/min, a w drugim wartość maksymalną dla
danego wieku. Pomiar maksymalnego pobierania tlenu wykorzystywany jest do
ustalenia wielkości dopuszczalnych obciążeń w pracy zawodowej u ludzi zdrowych,
dopuszczalnych obciążeń treningowych, w kontroli treningu sportowego i
rehabilitacyjnego. Wielkość VO2 max można zmierzyć bezpośrednio podczas
wysiłku maksymalnego lub wyliczyć na podstawie częstości skurczów serca podczas
wysiłków submaksymalnych. Zasada bezpośredniego pomiaru maksymalnego
pobierania tlenu polega na zmierzeniu ilości tlenu pobieranego przez organizm
podczas wysiłku o obciążeniu maksymalnym. Pomiary przeprowadza się podczas
wysiłku wykonywanego na cykloergometrze lub bieżni ruchomej, rzadziej podczas
wysiłku polegającego na wchodzeniu na stopień ( step-test ). Dowodem osiągnięcia
obciążenia maksymalnego jest stabilizacja pobierania tlenu mimo zwiększania
obciążenia maksymalnego. Pośrednia ocena maksymalnego pobierania tlenu opiera
się na, jak to już wyżej wspomniano , na liniowej zależności między pobieraniem
tlenu a częstością skurczów serca osiąganą w warunkach równowagi czynnościowej
podczas wysiłków submaksymalnych. Na podstawie tej zależności można
przewidzieć , przy jakim pobieraniu tlenu badany osiągnie właściwą dla danego
wieku ( przeciętną ) maksymalną częstość skurczów serca. Pobieranie tlenu przy HR
max odpowiada w przybliżeniu VO2 max i wyznacza się przy zastosowaniu
nomogramu Astranda-Ryhminga rycina poniżej ).

[link widoczny dla zalogowanych]